Rabu, 24 Desember 2008
Foto - foto
( Indrokilo )
( Gentong Keramat )
( Palenggahan Bung Karno )
( Pertapaan & palenggahan Bung Karno )
( Goa Gambir )
( Patung Panji )
( Pintu Masuk Pertapaan Indrokilo )
KEJAWEN
Banyak kalangan yang menyebutkan bahwa faham kejawen musrik atau menyekutukan tuhan atau ajarannya Syekh Siti Jenar.
Mungkin semua itu salah!
Karena dalam ajaran Kejawen tidak ada unsur menyekutukan Tuhan, mereka / para penganutnya tetap mempercayai Tuhan, yang islam tetap menyembah Allah, yang Budha tetap menyembah Tuhannya begitu juga Hindu dan Kristen, karena Kejawen itu bukan suatu Agama melainkan suatu ajaran saja.
Kejawen merupakan suatu faham / kepercayaan tentang ketuhanan, diman mereka merasa sangat dekat dengan Tuhannya. Merasa Manunggal / menyatu dengan Tuhannya.
Selasa, 23 Desember 2008
AGAMA BUDI
Pada zaman dahulu sebelum Ajaran Islam masuk, di tanah Jawa sudah berkembang suatu ajaran Budha yang murni berasal dari Tanah Jawa, mengajarkan arti kehidupan, hakekat hidup dan kerukunan umat manusia.
Ada yang berkeyakinan bahwa Agama Budhi akan bangkit kembali, dan memperbaiki ( ndandani kahanane jagad ) tatanan hidup manusia. Dalam keyakinan mereka meyakini Agama Budhi akan bangkit di Indrakila ( tempat Arjuna meminta kemenangan Pendawa dalam Perang Barata Yudha ) yang juga digunakan sebagai pusat dari Ajaran Budha Jawi Wisnu.
Marilah kita telaah lebih dalam , Agama Buhi bukan merupakan Agama yang akan bangkit tapi Suatu Ajaran Jawa / Ajaran Jiwa Jawi yang akan mendominasi semua ajaran Kejawen di Tanah Jawa. Dimana Ajaran ini akan mengubah suatu permusuhan menjadi perdamaian , yang sakit menjadi sembuh, yang buruk menjadi baik.
Agama Budhi akan bangkit dari Pertapaan Indrakila tempat Sang Begawan Mintaraga, dapat kita artikan bahwa Ajaran Agama Budhi akan bangkit dari diri kita ( Mintaraga : Minta = minta, Raga = badan / diri sendiri ) yang bisa diartikan sebagai Kesadaran Umat Manusia akan arti Kehidupan, yang akan membawa semua Manusia menuju Nirwana.
JAMAN EDAN I
JAMAN EDAN
(Serat Jongko Joyoboyo)
1. Pancen amenangi jaman edan,
sing ora edan ora kaduman.
Sing waras padha nggragas,
sing tani padha ditaleni.
Wong dora padha ura-ura.
Begjane sing eling lan waspada.
2. Ratu ora netepi janji,
musna prabawane lan kuwandane.
Akeh omah ing ndhuwur kuda.
Wong mangan wong,
kayu gilingan wesi
padha doyan rinasa enak kaya roti bolu.
3. Yen bakal nemoni jaman edan
akeh janji ora ditetepi,
wong nrajang sumpahe dhewe.
Manungsa padha seneng
tumindak ngalah tan
nindakake ukum Allah.
4. Bareng jahat diangkat-angkat,
bareng suci dibenci.
Akeh manungsa ngutamakake reyal,
lali sanak lali kadang.
Akeh bapa lali anak,
anak nladhung biyunge.
5. Sedulur padha cidra,
kulawarga padha curiga,
kanca dadi mungsuh,
manungsa lali asale.
Rukun ratu ora adil,
akeh pangkat sing jahat jahil.
6. Makarya sing apik manungsa padha isin.
Luwih utama ngapusi.
Kelakuan padha ganjil-ganjil.
Wegah makarya kapengin urip,
yen bengi padha ora bisa turu.
Wong dagang barange saya laris,
bandhane ludhes.
7. Akeh wong mati kaliren
ing sisihe pangan.
Akeh wong nyekel bandha
uripe sangsara.
Sing edan bisa dandan.
Sing mbangkang bisa nggalang
omah gedhong magrong-magrong.
Wong waras kang adil uripe nggragas lan
kapencil.
8. Sing ora bisa maling padha digething.
Sing pinter duraka padha dadi kanca.
Wong bener thenger-thenger,
wong salah bungah-bungah.
Akeh bandha muspra ora karuwan larine.
Akeh pangkat drajat padha minggat
ora karuwan sababe.
9. Bumi saya suwe saya mungkret.
Bumi sekilan dipajegi.
Wong wadon nganggo panganggo lanang.
Iku tandhane kaya raja kang ngumbar
hawa napsu,
ngumbar angkara murka,
nggedhekake duraka.
10. Wong apik ditampik,
wong jahat munggah pangkat.
Wong agung kesinggung,
wong ala pinuja-puja.
Wong wadon ilang kawanitane,
wong lanang ilang kaprawirane.
11. Akeh jago tanpa bojo.
Wanita padha ora setya,
laku sedheng bubrah jare gagah.
Akeh biyung adol anak,
akeh wanita adol awak.
Bojo ijol-ijolan jare jempolan.
12. Wong wadon nunggang jaran,
wong lanang numpang slendhang pelangi.
Randha loro, prawan saaga lima.
Akeh wong adol ngelmu.
Akeh wong ngaku-aku,
njaba putih njerone dhadhu.
13. Ngakune suci, sucine palsu.
Akeh bujuk.
Wektu iku dhandhang diunekake kuntul.
Wong salah dianggep bener,
pengkhianat nikmat,
durjana saya sampurna.
14. Wong lugu keblenggu,
wong mulya dikunjara,
sing curang garang, sing jujur kojur.
Wong dagang keplanggrang,
wong judhi ndadi.
15. Akeh barang kharam,
akeh anak-anak kharam.
Prawan cilik padha nyidham.
Wanita nglanggar priya.
Isih bayi padha mbayi.
Sing priya padha
ngasorake drajate dhewe.
16. Wong golek pangan kaya
gabah den interi.
Sing klebat kliwat,
sing kasep keplesed.
Sing gedhe rame tanpa gawe,
sing cilik kecelik.
Sing anggak kalenggak.
17. Sing wedi padha mati,
nanging sing ngawur padha makmur,
sing ngati-ati sambate kepati-pati.
Cina olang-aling kepenthung
dibandhem blendhung,
melu Jawa sing padha eling.
18. Sing ora eling padha milang-miling,
mloya-mlayu kaya maling,
tudang-tuding.
Mangro tingal padha digething.
Eling, ayo mulih padha manjing.
19. Akeh wong ijir,
akeh wong cethil.
Sing eman-eman ora kaduman,
sing kaduman ora aman.
JAMAN EDAN II
20. Selot-selote besuk
ngancik tutupe taun,
dewa mbrastha malaning rat,
bakal ana dewa angejawantah,
apangawak manungsa.
21. Utang nyawa nyaur nyawa,
utang wirang nyaur wirang.
Akeh wong cinokot lemud mati.
Akeh swara aneh tanpa rupa.
Bala prewangan,
makhluk alus padha baris,
padha rebut bebener garis.
22. Tan kasat mata tanpa rupa,
sing mandhegani putra Bathara Indra,
agegaman trisula wedha.
Momongane padha dadi nayakaning prang,
perange tanpa bala,
sekti mandraguna tanpa aji-aji.
23. Sadurunge teka ana tetenger
lintang kemukus dawa ngaluk-aluk,
tumanja ana kidul sisih wetan bener,
lawase pitung bengi.
24. Parak esuk banter,
ilange katut Bthara Surya,
jumedhul bebarengan karo
sing wus mungkur.
Prihatine kawula kelantur-lantur.
25. Iku tandhane
putra Bathara Indra wus katampa
lagi tumeka ing ngarcapada,
ambiyantu wong Jawa.
Dununge ana sikile
redi Lawu sisih wetan.
Adhedukuh pindha Raden Gathutkaca,
arupa gupon dara tundha tiga.
26. Kaya manungsa asring angleledha,
apeparab Pangeraning Prang,
tan pakra anggone anyenyandhang,
nanging bisa nyembadani ruwet-rentenge
wong sapirang-pirang.
Sing padha nyembah reca ndhaplang,
cina eling, Syeh-syeh pinaringan
sabda gidrang-gidrang.
27. Putra kinasih swarga Sunan Lawu,
ya Kyai Brajamusthi,
ya Kresna,
ya Herumurti,
mumpuni sakehing laku,
nugel tanah Jawa kaping pindho.
28. Ngerehake sakabehing para jim,
setan, kumara, prewangan.
Para lelembut kabawah prentah
saeka praya kinen
abebantu manungsa Jawa.
Padha asenjata trisula wedha,
kadherekake Sabdopalon Nayagenggong.
29. Pendhak Suro nguntapake kumara,
kumara kang wus katam nebus dosanira,
kaadhepake ngarsane kang Kuwasa.
Isih timur kaceluk wong tuwa,
pangiride Gathutkaca sayuta.
Idune idu geni,
sabdane malati,
sing bregudul mesthi mati.
30. Ora tuwa ora enom,
semono uga bayu wong ora ndayani.
Nyuwun apa bae mesthi sembada,
garise sabda ora gantalan dina.
Begja-begjane sing yakin
lan setya sabdanira.
31. Yen karsa sinuyutan wong satanah Jawa,
nanging pilih - pilih
sapa waskitha pindha dewa.
Bisa nyumurupi laire
embahira, buyutira,
canggahira, pindha lair bareng sadina.
Ora bisa diapusi amarga bisa maca ati.
32. Wasis wegig waskitha
ngreti sadurunge winarah,
bisa priksa embah-embahira,
ngawuningani jaman tanah Jawa.
Ngreti garise siji-sijining umat,
tan kalepyan sumuruping gegaman.
33. Mula den udia satriya iki,
wus tan bapa tan bibi,
lola wus aputus wedha Jawa.
Mula ngendelake trisula wedha,
landhepe trisula :
pucuk arupa gegawe sirik
agawe pepati utawa utang nyawa.
34. Sing tengah sirik
agawe kapitunaning liyan,
sing pinggir tulak talak
colong jupuk winaleran.
Sirik den wenehi ati melathi,
bisa kasiku.
Senenge anyenyoba, aja kaina-ina.
Begja-begjane sing dipundhut,
ateges jantrane kaemong sira sabrayat.
35. Ingarsa begawan wong dudu pandhita.
Sinebut pandhita dudu dewa.
Sinebut dewa kaya manungsa,
kinen kaanggep manungsa
sing seje daya.
Tan ana pitakonan binalekake,
tan ana jantra binalekake.
36. Kabeh kajarwakake nganti jlentreh
gawang-gawang terang ndrandang.
Aja gumun aja ngungun,
yaiku putrane Bathara Indra
kang pambayun,
tur isih kuwasa nundhung setan.
Tumurune tirta brajamukti,
pisah kaya ngundhuh.
37. Ya siji iki kang bisa njarwakake
utawa paring pituduh
jangka kalaningsun.
Tan kena den apusi
amarga bisa manjing jroning ati.
38. Ana manungsa kaiden katemu,
uga ora ana
jaman sing durung kalamangsane.
Aja serik aja gela iku dudu waktunira,
ngangsua sumur ratu tanpa makutha.
Mula sing amenangi
gek enggala den luru,
aja nganti jaman kandhas.
Madhepa den amarikelu.
39. Begja-begjane anak putu,
iku dalan sing eling lan waspada,
ing jaman Kalabendu nyawa.
Aja nglarang dolan nglari
wong apangawak dewa,
dewa apangawak manungsa.
Sapa sing ngalang-ngalangi
bakal cures ludhes
sabraja dlama kumara.
Aja kleru pandhita samudana,
larinen pandhita
asenjata trisula wedha.
40. Iku paringe dewa.
Ngluruge tanpa wadyabala.
Yen menang datan ngasorake liyan.
Para kawula padha suka-suka
amarga adiling Pangeran wus teka.
Ratune nyembah kawula,
agegaman trisula wedha.
41. Para pandhita ya padha ngreja,
yaiku momongane Kaki sabdopalon
sing wus adus wirang.
JAMAN SEMAKIN GILA
JAMAN EDAN
(Serat Jongko Joyoboyo)
Pancen amenangi jaman edan,
sing ora edan ora kaduman.
Sing waras padha nggragas,
sing tani padha ditaleni.
Wong dora padha ura-ura.
Begjane sing eling lan waspada.
Itulah sedikit petikan Ramalan Kanjeng Sri Aji Joyo Boyo, banyak kalangan mengamini tentang Ramalan diatas. Bagaimana tidak isi dari Ramalan tersebut hampir 75 % sudah terbukti.
Namun di era Globalisasi yang serba modern ini sepertinya banyak kalangan yang meragukan, dengan alasan musrik, klenik dan lain sebagainya. Padahal bila kita telaah lebih dalam, Serat Jongko Joyo Boyo merupakan sebuah karya maestro yang harus kita pelajarai dan kita kupas lebih dalam.
Dalam Serat Jaman Edan banyak hal – hal yang harus kita ketahui dan kita pelajari, tentang hakekat hidup manusia. Seperti :
Ratu ora netepi janji,
musna prabawane lan kuwandane.
Akeh omah ing ndhuwur kuda.
Wong mangan wong,
kayu gilingan wesi
padha doyan rinasa enak kaya roti bolu.
1. Ratu ora netepi janji,
musna prabawane lan kuwandane.
Pada zaman ini atau yang akan datang banyak kaum Bangsawan / Ningrat atau Priyayi termasuk ketua / pemimpin / ulama / dan pembesar – pembesar lain yang tidak bisa menepati janji, hilang daya wibawa dan kekuatannya.
Dapat kita saksikan banyak pembesar – pembesar Indonesia yang menjadi Abdul Butun ( Hamba Perut ) saja, yang cuma mementingkan diri sendiri, tidak pernah menepati semua janji yang pernah diucapkan saat berlangsung, sehingga menghilangkan kewibawaannya sendiri, menghilangkan kekuatannya untuk melanjutkan Kepemimpinannya.
2. Akeh omah ing ndhuwur kuda.
Banyak rumah yang melebihi kuda – kuda / atap, semua rumah di cor / ditingkat agar lebih tampak mewah, lebih wah atau tampak megah bila dipandang sebelahnya / tetangga.
Sesungguhnya mereka lupa bahwa kuda – kuda merupakan penopang tempat berteduh kita sehari hari.
3. Wong mangan wong,
kayu gilingan wesi
padha doyan rinasa enak kaya roti bolu.
Banyak manusia yang tega akan sesamanya. Tidak mau tau kehidupan sesamanya. Tidak mau membantu sesamnya.
Banyak orang suka makan kayu, makan besi dan lain sebagainya bahkan uang pun dilahap karena mereka merasakan kenikmatan seperti rasa kue bolu.
Bila kita telaah, memang manusia pada zaman ini tega terhadap sesamanya, jangankan pada orang lain, dengan saudara sendiri saja bisa membunuh.
Semua manusia menghalalkan segala cara agar mereka bisa makan kenyang, makan besi, makan kayu, makan uang, makan kertas dan lain – lain. Mengapa mereka suka akan itu semua ? Karena semua itu mudah didapat, mudah diatur, tanpa kerja keraspun semua itu bisa didapat.
Rabu, 14 Mei 2008
Katalog Pribadi
Berupa Keris berdapur : Pendawa Rare
Tangguh : Majapahit
Pamor : Uler Lulut.
Digunakan sebagai Pusaka.
Pusaka ini mempunyai Makna : Hati dalam lima hal
Muradnya : Merah, Hitam, Putih, dan Kuning
Rahasianya : Dalam hidup jangan larut ( terpukau ) dalam lima macam kesesatan (Penasaran ) / Molimo.
Katalog Pribadi
Digunakan sebagai Pusaka.
Pusaka ini mempunyai Makna : Semoga pemiliknya senan tiasa Jinangkung, Jinampangan dening Gusti Kang Maha Agung.
Rahasianya : Manusia bisa menggapai angan pabila senantiasa dekat dengan Tuhan
Katalog Pribadi
Berupa Keris berdapur Sabuk Inten, Tangguh Pamor Junjung Derajat Lintag Kemukus
Digunakan sebagai Pusaka.
Makna : Permata sangat indah,
Muradnya : Hati anda,
Rahasianya : Kemulyaan manusia harus disertai dengan adat ( Sareat ) sopan santun yang cermat.
Katalog Pribadi
Digunakan sebagai Pusaka.
Katalog Pribadi
Pusaka ini mempunyai Makna : Kijab atau tabir
Definisi Keris
Keris adalah sejenis pedang pendek yang berasal dari pulau jawa, Indonesia. Keris purba telah digunakan antara abad ke 9 dan 14. Selain digunakan sebagai senjata, keris juga dianggap memiliki kekuatan supranatural, magis, gaib ( Sumber : Wikipedia ensiklopedi bebas berbahasa Indonesia ).
Dalam masa sekarang ini Keris sering didefinisikan dengan hal yang berbau klenik atau perdukunan atau hal – hal gaib, contohnya suatu hari saya bertemu dengan seseorang dan berkenalan, tiba – tiba dalam pembicaraan kami beliau menyinggung tentang keris “ Umyang Jimbe “ yang konon dapat menambah beras atau nominal uang, saya tidak percaya karena dibalik itu semua pasti ada sesuatu yang membuat jadi seperti itu, jadi didaam keris tersebut ada makluk gaib sejenis Gondoruwo atau Keblek karena 2 mahkluk ini punya sifat yang sama dengan fungsi keris “ Umyang Jimbe “ tadi.
Dari cerita ini bisa kita ambil Hikmah, sebenarnya bukan bendanya yang musrik atau berhukum haram tapi mereka yang percaya bahwa si “ Umyang Jimbe “ mempunyai daya magis yang dapat membuat manusia menjadi kaya raya.
Keris merupakan Warisan Leluhur / Nenek Moyang yang mempunyai nilai History yang mempunyai keindahan seni yang cukup tinggi pula. Bayangkan saja sebelum bangsa barat mengenal adanya Playwood punya lapisan – lapisan sehingga menjadi kuat Nenek Moyang kita sudah bisa membuat sebuah senjata yang dibuat dengan cara ditempa menggunakan bahan batu meteor ( Unsur Titanium yang dipakai sebagai Ujung Rudal, bersifat ringan dan kuat ) yang dicampur dengan bahan pamo dan baja sehingga menimbulkan tekstur pamor yang indah.
Keris mempunyai berbagai motif pamor yang terjadi karena pencampuran besi pada saat penempaan. DI dalam sebilah keris / tosan aji memunyai pengharapan dari sang Empu ( pembuat keris ) semoga pemiliknya bisa mendapat perlindungan dari Yang Maha Esa.
TOSAN AJI
Tosan Aji merupakan salah satu warisan budaya yang sampai sekarang hidup ditengah masyarakat modern.